Muchów, położony na rozległej falistej wierzchowinie we wschodniej części Pogórza Kaczawskiego, powstał jako osada śródleśna pod koniec XII w. Wchodził w skład dóbr cysterskich, zapewne do przełomu XVI/XVII w., potem był własnością prywatną. Po II wojnie światowej była to skromna wieś rolniczo-leśna, turystyka nie odgrywała praktycznie żadnej roli aż do początków lat 90. XX w., gdy utworzono Park Krajobrazowy Chełmy.
W pobliżu centrum wsi znajduje się zespół pałacowy z początków XX w., na który składa się pałac oraz park, w którym urządzono ścieżkę edukacyjną przyrodniczo-historyczną. Interesującym obiektem jest zbudowana z kamienia bazaltowego XIX-wieczna lodownia – miejsce przechowywania w niskich temperaturach produktów nietrwałych. W pobliżu rośnie pomnikowa lipa drobnolistna o wieku szacowanym na ponad 300 lat. Regularnie organizowaną imprezą masową jest Muchowska Kosa – zawody w tradycyjnym ręcznym koszeniu łąk, odbywane na łąkach na południe od wsi.
W okolicach Muchowa znajduje się kilka wyraźnych wzniesień zbudowanych z bazaltów. Największe powierzchniowo są Muchowskie Wzgórza, najbardziej wyrazista jest Czartowska Skała. Mniej znany jest Owczarek (448 m) znajdujący się przy szosie w kierunku Jawora. W nieczynnym kamieniołomie na wschodnim stoku odsłania się regularny cios kolumnowy (słupowy) z pionowym ustawieniem słupów.
Opis: Piotr Migoń
