Okolice Zimnika na północno-zachodnim skraju Wzgórz Strzegomskich są jedynym miejscem w Krainie Wygasłych Wulkanów, gdzie na powierzchni odsłaniają się skały masywu granitowego Strzegom – Sobótka. Były one eksploatowane w dużym, głębokim kamieniołomie w samej wsi, a są nadal wydobywane w kamieniołomie na zachód od miejscowości. Eksploatację granitu na większą skalę rozpoczęto w XIX w., a Zimnik stał się częścią „granitowego zagłębia” z centrum w Strzegomiu.
We wsi na uwagę zasługuje murowana dzwonnica z końca XIX w., stylizowana na neogotycką, zwieńczona ostrosłupowym hełmem. Zgodnie z tradycją, była wykorzystywana do zwoływania robotników do pracy w kamieniołomie. W pobliżu skromna kapliczka słupkowa osadzona na dawnym kamieniu młyńskim. Drugim obiektem zabytkowym jest dawny zespół folwarczny, z dworem z połowy XIX w.
Nieczynny kamieniołom przylega do zabudowań wsi od południa. Najniżej leżąca część wyrobiska jest zalana wodą i tworzy sztuczny zbiornik o wymiarach około 150 x 150 m i powierzchni prawie 2 ha. Opadające do tafli wody granitowe ściany mają do 15 m wysokości. W ich obrębie jest dobrze widoczna typowa dla granitu strzegomskiego oddzielność pozioma (pokładowa), która stwarza korzystne warunki do eksploatacji i odspajania bloków skalnych. Krawędź wyrobiska ma walory widokowe, z panoramą Równiny Jaworskiej i progu Pogórza Kaczawskiego.
Opis: Piotr Migoń
