Cygańskie Skały położone są po wschodniej stronie drogi pomiędzy przysiółkami Choiniec i Jasionek w Czaplach. Skały te zbudowane są z piaskowców kwarcowych górnej kredy (ok. 98 milionów lat temu), zaliczanych do środkowego turonu (jedno z wydzieleń wiekowych okresu kredowego). Piaskowce te na terenie Złotoryjskiego Lasu, na północ od Choińca, tworzą obecnie pas o przebiegu WNW-ESE i długości ok. 2,5 km. Były one przedmiotem eksploatacji w kilku niewielkich kamieniołomach. W piaskowcach utworzyły się niewysokie (do 2,5 m) formy skałkowe nazywane Cygańskimi Skałami. Piaskowce nachylone są pod niewielkim kątem do 10º w kierunku północnym i północno-wschodnim. Materiał budujący te skały to piasek gruboziarnisty, który zawiera rozproszone ziarna żwiru do grubości ponad 4 cm. Jest to osad płytkiego morza, które zalało obszar dzisiejszych Sudetów w późnej kredzie (ok. 98 milionów lat temu). Sudety w niczym nie przypominały wówczas dzisiejszego łańcucha górskiego. Już pierwsi badacze skał wieku kredowego twierdzili, że różnice wysokości były wówczas niewielkie, a znane nam współczesne łańcuchy górskie, takie jak m.in. Karkonosze, Góry Izerskie, Góry Sowie czy Masyw Śnieżnika stanowiły najprawdopodobniej wydłużone, niewysokie elewacje. Rozmieszczenie tych elewacji sprawiło, że wody płytkiego morza prawdopodobnie nie zatopiły ich w całości, a podniesione obszary stały się wąskimi wyspami. Morze przykrywało obszar dzisiejszych Sudetów przez około 15 milionów lat. Zapis procesów, kształtujących ten stosunkowo niewielki zbiornik morski, możemy obserwować do dzisiaj.
W skałkach koło Czapli bardzo dobrze widoczne są tzw. warstwowania przekątne, czyli struktury, które powstały w wyniku przemieszczania się po dnie kredowego morza (wskutek prądów morskich i wiejącego wiatru) niewielkich form dna – tzw. riplemarków i fal piaskowych. W górnej części odsłonięć wprawne oko dostrzeże ślady działalności organizmów żyjących w dnie morskim – skamieniałości śladowe z grupy Ophiomorpha. Są to ślady zamieszkiwania i zagrzebywania się w organizmów morskich piaszczystym dnie, utworzone przez skorupiaki podobne do żyjących współcześnie krewetek. Stawonogi wytwarzały w piasku system korytarzy i nor, które dzisiaj zachowały się w skałach w formie rurek o zakrzywionych kształtach. Większość skorupiaków (Crustacea) żyjących w kredzie, drążących w osadzie, to krewetki reprezentowane przez rodzaj Calianassa. W górnej części skałek piaskowiec nie przejawia obecności struktur sedymentacyjnych – osad budujący ławice piaskowca jest silnie zbioturbowany – oznacza to, że jego pierwotna struktura została niemal całkowicie zaburzona w wyniku aktywności życiowej zwierząt zasiedlających dno zbiornika morskiego. Piaskowce przechodzą ku górze w osady drobnoziarniste – mułowce wapniste (margle) i wapienie, na których została wybudowana wieś Czaple.
Odsłonięcia piaskowców w okolicach Cygańskich Skał nie są spektakularne – pojedyncze skałki mają wysokość do 2,5 m. Warto zwrócić jednak uwagę na formę ich występowania. Skałki występują po południowej stronie grzbietu i przyjmują formę niewysokich baszt skalnych. Formy te znajdują się na asymetrycznym, morfologicznym progu, którego powstanie jest związane ze zjawiskami erozji i wietrzenia. Zjawiska te przyczyniły się do odsłonięcia piaskowców, jako skał bardziej odpornych na wietrzenie od niżej- i wyżej położonych skał drobnoziarnistych (mułowców wapnistych).