Złotoryjski Las
Duży kompleks leśny w zachodniej części Pogórza Kaczawskiego, pomiędzy miejscowościami Nowe Łąki na wschodzie, Twardocice (Rochów) na południu, Bielanka na zachodzie i Czaple na północy przez kilka stuleci należał do miasta Złotoryja, stąd jego nazwa. W centrum kompleksu leży śródleśna osada Choiniec, administracyjnie będąca częścią Czapli. Osobliwością Złotoryjskiego Lasu są liczne kamienne krzyże wykonane z piaskowca. Większość z nich została odnaleziona niedawno i postawiona na nowo, niekiedy konieczne było zespolenie dwóch fragmentów rozbitej konstrukcji. Krzyże łączy specjalnie wyznakowana ścieżka edukacyjna „Szlakiem kamiennych krzyży w Czaplach (Choińcu) w Krainie Wygasłych Wulkanów”. Ma długość około 14 km, zaczyna się w Choińcu i kończy przy leśnym parkingu położonym nieco dalej na zachód. Na trasie znajduje się siedem kamiennych krzyży, w większości kompletnych (krzyż nr 5 ma ułamane ramiona), o wysokości od 73 do 210 cm. Ne niektórych są wykute wizerunki narzędzi zbrodni (włócznia, miecz), część zawiera inskrypcje (najbogatszy jest krzyż nr 6). Osobliwy jest krzyż nr 4, na którym wyryto wizerunek narządzi murarskich: kielni i poziomicy. Na trasie ścieżki znajduje się również kamień piaskowcowy z pamiątkową inskrypcją. Krzyże pochodzą z różnych okresów. Część jest jednoznacznie datowana (1760, 1775, 1808), wiek innych pozostaje w sferze przypuszczeń. Mogą one być średniowiecznymi krzyżami pojednania.
Opis: Piotr Migoń
