Zamek Wleń (Lenno) zbudowano na Górze Zamkowej wznoszącej się ponad położonym w Dolinie Bobru miasteczkiem Wleń. Część budynków zamku wzniesiona została na widocznych w podszczytowej partii wzniesienia kambryjskich lawach poduszkowych.
Już około 1160 roku książę Bolesław Wysoki rozpoczął wznoszenie pierwszej murowanej budowli zamkowej, która określana jest jako „dom romański”. Obiekt ten uznawany jest obecnie za najstarszy świecki budynek na Śląsku, a jednocześnie jedno z najstarszych założeń zamkowych w całej Polsce (ceglane zamki w Legnicy i Wrocławiu rozpoczęto budować później).
Na początku XIII wieku zamek Wleń został rozbudowany przez Henryka Brodatego. Bezpośrednio przy „domu romańskim” zbudowana została niewielka kaplica, która miała prywatny charakter i służyła mieszkańcom zamku. Prawdopodobnie w tym samym czasie domknięto od południa obwód obronny budując sześcioboczną wieżę obronną (tzw. bergfried). Najpóźniej na początku XIV wieku w północno-wschodnim narożniku zamku powstała czworoboczna wieża mieszkalna, która dodatkowo chroniła strefę wejścia na teren górnego zamku. Do końca XIV stulecia zbudowany został potężny trójkondygnacyjny średniowieczny dom zamkowy, który wznosił się wzdłuż wschodniego odcinka muru obwodowego górnego zamku.
W XV wieku zamek wleński uzyskał swoją późnośredniowieczną formę. Wtedy to rozebrana została sześcioboczna wieża obronna, którą zastąpiła nowa cylindryczna wieża bergfriedowa (w dużej części zachowana do dziś). Dziś rozpościerają się z niej przepiękne widoki na Góry i Pogórze Kaczawskie, Góry i Pogórze Izerskie oraz Karkonosze.
Zamek został zniszczony w trakcie wojny trzydziestoletniej – w 1646 roku – i od tego czasu pozostaje w ruinie. Stanowi własność Gminy Wleń, a od 2018 roku, po kilkunastoletnim okresie prac zabezpieczających, jest udostępniany do zwiedzania codziennie przez Konsorcjum „Warownia”.