Położenie
Przeciwpowodziowy zbiornik Słup w północnej części Równiny Jaworskiej jest największym zbiornikiem wodnym w Krainie Wygasłych Wulkanów. Powstał w latach 1974–78 przez przegrodzenie Nysy Szalonej zaporą ziemno-betonową o długości 940 m i wysokości 21 m, zlokalizowaną powyżej wsi Słup.
Powstało sztuczne jezioro o długości prawie 5 km przy stanie całkowitego wypełnienia, powierzchni 4,9 km2 i maksymalnej głębokości 20 m. Zbiornik jest wykorzystywany w celach wędkarskich, czemu sprzyja pierwsza klasa czystości. Wody zbiornika, szczególnie w płytkiej części wschodniej, gdzie pojawiają się rozlewiska i szuwarowiska, są ostoją ptaków wodno-błotnych. W okresach przelotów odnotowuje się obecność do 80 gatunków ptactwa wodnego.
Historia
Budowa zbiornika spowodowała zalanie dwóch wsi we wschodniej części obecnego jeziora. W niewielkiej wsi Brachów znajdował się pałac, w którym przed bitwą nad Kaczawą w sierpniu 1813 r. pruski feldmarszałek Blücher układał plan bitwy. Zabudowania Brachowa łączyły się z zabudowaniami wsi Żarek. Część z nich znajdowała poza zasięgiem zalewu, niemniej zostały one rozebrane podczas likwidacji wsi. Pozostały jednak ślady kamiennych i murowanych fundamentów, a na rozstaju dróg w górnej części dawnej wsi stoi wysoki krzyż. Śladem miejscowości są nazwy brzegów zbiornika. Brzeg południowy nosi nazwę Żareckiego, północny – Brachowskiego.
Opis: Piotr Migoń
