Rezerwat „Nad Groblą” w południowo-wschodniej części Pogórza Kaczawskiego w Parku Krajobrazowym “Chełmy”, obejmuje lewe zbocza doliny Młynówki i Nysy Małej powyżej wsi Grobla oraz przyległy fragment wierzchowiny. Został ustanowiony w 2001 r. na powierzchni 88,41 ha i ma wysokie walory botaniczne i geologiczno-geomorfologiczne. Miejscowe skały to zieleńce występujące w różnych odmianach. Na niektórych skałkach można rozpoznać zdeformowane struktury law poduszkowych. Mają one postać owalnych, wydzielonych fragmentów skały o długości do 40–50 cm i grubości do 20 cm, ułożonych równolegle do siebie. Na zboczach powszechnie występują ścianki skalne, ambony i baszty do 10 m wysokości.
Główne walory botaniczne rezerwatu to siedliska lasów dębowych, obecność grądu środkowoeuropejskiego oraz zespoły roślinności naskalnej. Najcenniejszym siedliskiem jest ciepłolubna dąbrowa, występująca głównie na stokach o ekspozycji południowej i zachodniej, z powszechnym luźnym rumoszem skał zieleńcowych. W dużych skupiskach drzewiastych występuje jarząb brekinia, tworzący jedno z największych skupisk w kraju – około 700 osobników o wysokości do 20 m. Dalsze zbiorowiska leśne to zboczowy las lipowo-jaworowy, typowy dla stoków o dużym nachyleniu. W jego obrębie występują pojedyncze cisy, a także dąb szypułkowy i grab. Wzdłuż Młynówki rozciągają się łęgi jesionowo-wiązowe oraz olszyny górskie z olszą czarną jako gatunkiem dominującym, w większej odległości od rzeki grąd z dębem szypułkowym, grabem i lipą.
Opis: Piotr Migoń
Trasa wycieczki
Mapka prezentuje trasę w jedną stronę, z Siedmicy aż do końca wąwozu. Powrót tą samą drogą (zielonym szlakiem), można też na końcu skręcić w prawo, przekroczyć rzeczkę i wrócić drogą polną. Rezerwat jest jednym z miejsc gdzie można spotkać salamandrę plamistą.
