W obrębie szczytowych partii masywu Rogacza, który znajduje się na wschód od Wojcieszowa, występuje szereg wychodni skalnych. Utwory te mają bardzo interesującą historię geologiczną. Stanowią one fragment kompleksu wulkanicznego, który jest elementem budującym Góry i Pogórze Kaczawskie. Wydzielenie to nazywane jest zespołem trachitów z Lubrzy. W jego obrębie, jak sama nazwa wskazuje, występują trachity, czyli obojętne skały wylewne. Określenie „obojętne” stosuje się do skał zawierających od 53 do 65% krzemionki (SiO2). Drugim składnikiem zespołu trachitów z Lubrzy są skały wulkanoklastyczne, czyli skały osadowe zbudowane z okruchów skał wulkanicznych. Skały te, pod wpływem wysokiej temperatury lawy, uległy przemianom metamorficznym. Strefa tych zmian nazywana jest aureolą kontaktową. Skały zespołu trachitów z Lubrzy to efekt wulkanizmu podmorskiego, związanego z rozłamem skorupy oceanicznej. Taki rozłam podmorski, z którego wydobywa się lawa, określany jest terminem strefy ryftowej. Badania geochemiczne wykazały, że źródłem magmy była strefa płaszcza Ziemi. W myśl teorii tektoniki płyt, czyli hipotezy tłumaczącej tworzenie się i rozpad kontynentów i oceanów, rozsuwające się płyty w miejscu ryftu dały początek oceanowi Rei. Wszystko to miało miejsce na przełomie kambru i ordowiku.
Na południowym zboczu Rogacza, nieco poniżej partii szczytowych, występują głównie skały wulkanoklastyczne o dobrze widocznej laminacji, charakteryzującej się występowaniem przemiennych pasów (lamin) ciemnych i jasnych. Część z nich, barwy kremowej i ciemnoszarej, ma grubość od 1 do 4 mm. Przeważają jednak skały o laminach grubych – od 0,5 do ok 2 cm. Są one różnobarwne – najczęściej płaty czarne występują z laminami szaro-zielonymi lub szaro-czerwonymi. Barwa czerwona związana jest z utlenieniem minerałów rudnych. Czarne laminy są dwojakiego rodzaju. Pierwsze zbudowane są przeważnie z chlorytu, a drugie z serycytu. Laminy jasne zbudowane są z ziaren albitu i węglanu. Poza laminami jasnymi w wielu miejscach występują również kilkumilimetrowe soczewki składające się głównie z albitu, węglanów oraz epidotu i amfibolu. Pierwotne skały deponowane były w środowisku morskim, a następnie poddane procesom metamorficznym, w tym metamorfizmowi kontaktowemu.
Poza skałami laminowanymi, w wyższej części profilu występują ciemnozielone, afanitowe skały w obrębie których można wyróżnić klasty (fragmenty) law. Występuje tu również odmiana skały ciemnoszarej, nakrapianej różowymi plamkami – są to bardzo niewielkie (ok. 0,3 mm) granaty.
Opisywane skałki ciągną się na długości ok. 50 m. Ich wysokość sięga do 20 m.
Nazwa „zespół trachitów z Lubrzy” jest ściśle związana z pobliskim wzniesieniem Lubrza. To właśnie tam opisano modelowy przykład tego rodzaju skał. W związku z tym taką nazwę stosuje się do wszystkich miejsc gdzie takie skały występują. W geologii często nadaje się nazwę wydzielenia na podstawie miejsca gdzie występuje stratotyp, czyli najbardziej typowy i wzorcowy przykład danego wydzielenia.
