Na południe od wsi Podgórki znajduje się kilka cennych obiektów przyrodniczych. W miejscowych wapieniach krystalicznych na niewielką skalę rozwinęły się zjawiska krasowe. Najbardziej znanym przejawem krasu jest Jaskinia Walońska, której wylot znajduje się w małym kamieniołomie. Składa się ona z jednego prostego, wysokiego korytarza o długości 14 m. Na ścianach zachowały się szczątkowo formy naciekowe w postaci niewielkich stalaktytów, polew naciekowych i miniaturowych kaskad. Jaskinia była znana od dawna i otoczona ludowymi podaniami o skarbach ukrytych w niej przez średniowiecznych poszukiwaczy.
Na grzbiecie powyżej jaskini znajdują się liczne naturalne wychodnie wapieni krystalicznych w postaci ambon, niskich baszt, progów i murów o wysokości od 3 do 10 m. Wspólnie są one określane jako Białe Skały. Walory botaniczne obszaru spowodowały, że w 2001 r. ustanowiono rezerwat przyrody „Buczyna Storczykowa na Białych Skałach”, o powierzchni 8,76 ha. Obejmuje on ciepłolubną buczynę storczykową, z charakterystycznym skarlałym i często zdeformowanym bukiem oraz żyzną buczynę sudecką, gdzie oprócz buka występuje domieszka świerka, jaworu, dębu i grabu. W obrębie ciepłolubnej buczyny storczykowej, która rozwijała się przy minimalnym udziale ingerencji człowieka, występują bogate zbiorowiska runa leśnego ze storczykami, lilią złotogłów i wawrzynkiem wilczełyko.
Opis: Piotr Migoń
