Czerwony Kamień (325 m) to wzniesienie w północnej części Pogórza Kaczawskiego, na prawym brzegu doliny Kaczawy, na północ od Nowego Kościoła. Jego trzon tworzą produkty erupcji wulkanicznych – bazalt i stowarzyszone z nim utwory piroklastyczne, widoczne zwłaszcza w postaci aglomeratów odsłoniętych w najwyższych partiach wzniesienia. W ich obrębie można rozpoznać zarówno fragmenty lawy bazaltowej, jak i ksenolity, czyli fragmenty starszych skał osadowych i metamorficznych.
Odsłonięcia bazaltu znajdują się niżej, w dużym dawnym kamieniołomie, obecnie mocno zarośniętym. Ukazują oddzielność kolumnową (słupową), która jest przykładem ciosu termicznego – dość regularnego układu pęknięć powstającego podczas stygnięcia lawy. W otoczeniu bazaltu występują skały osadowe – piaskowce wieku triasowego i kredowego. W tych pierwszych, wskutek ich małej odporności na erozję, rozwinęły się w wąwozy i parowy, zapewne przez naturalne pogłębianie dawnych dróg podczas spływu wody.
Ciekawostką jest prowadząca do dawnego kamieniołomu od strony doliny Kaczawy rampa ziemna o długości ponad 200 m, którą transportowano urobek. Na szczycie znajdowało się stare założenie obronne, być może z czasów prehistorycznych, miała się tu również znajdować niewielka warownia w okresie średniowiecza. Pozostałości tych obiektów uległy zapewne zniszczeniu wskutek działalności kamieniołomu. Na szczyt wzniesienia prowadzi lokalny szlak historyczno-przyrodniczy. Pod wierzchołkiem wykorzystuje ona dawną ścieżkę prowadzącą do punktu widokowego, ułożoną z bloków bazaltowych (schodki).
Opis: Piotr Migoń, zdjęcie główne: Paweł Jaroń
