Znajdujący się w obrębie rezerwatu góry Miłek w Wojcieszowie łom fyllitów jest jednym z licznych stanowisk w Krainie Wygasłych Wulkanów, gdzie można zaobserwować skały z okresu wczesnego paleozoiku.
W niewielkim, sztucznym odsłonięciu wyróżnić można dwie odmiany (litologie) skał. Pierwszą z nich są fyllity występujące w części północno-zachodniej. Fyllity to skały metamorficzne powstałe na skutek regionalnego metamorfizmu w tak zwanej facji zieleńcowej, czyli metamorfizmu zachodzącego na dużym obszarze, ale w warunkach stosunkowo niskich temperatur i ciśnień. Mają one charakterystyczny zielonkawo-srebrzysty kolor i wyraźnie widoczne „warstwowanie”, które w przypadku skał metamorficznych nazywane jest foliacją. Skałą pierwotną (protolitem) dla fyllitów były drobnoziarniste skały osadowe takie jak na przykład mułowce czy iłowce.
Drugą skałą występującą w łomie są zieleńce. Powstały one w wyniku metamorfizmu skał wulkanicznych o charakterze bazaltów. Zgodnie ze swoją nazwą są one koloru zielonkawego i wyróżniają się jednorodną strukturą – to znaczy brakiem uwarstwienia. Aczkolwiek sporadycznie występujące kilkumilimetrowe warstewki złożone z materiału piroklastycznego sugerują, że zaleganie zieleńców jest zbliżone do zalegania fyllitów.
Zarówno fyllity jak i zieleńce są podobnego wieku i przeszły podobną historię geologiczną. Ze względu jednak na różny protolit, to jest skałę pierwotną, fyllity i zieleńce odmiennie reagowały na deformacje tektoniczne, czego dowody możemy zaobserwować w odsłonięciu. W obrębie fyllitów dostrzec można niewielkiej skali fałdy o wysokości (amplitudzie) do 20 centymentrów. Są to tak zwane fałdki kolankowe, które powstały na wskutek działania sił tektonicznych. Ze względu na stosunkowo plastyczny materiał, jakim są fyllity, w efekcie deformacji doszło do zafałdowania warstw bez przerwania ich ciągłości. Z kolei w zieleńcach obserwuje się tak zwane budiny, to znaczy struktury powstałe na skutek rozciągania skały kruchej jaką są zieleńce, tkwiącej pomiędzy skałami o większej plastyczności – fyllitami. W efekcie, doszło do rozerwania kruchego elementu i powstania struktur o kształcie cygara, to jest budin. Zarówno fałdki kolankowe jak i budiny są strukturami, na podstawie których można określić kierunki i zwroty sił tektonicznych, które doprowadziły do ich powstania. Analizując kształt tych struktur można przypuszczać, że powstały one w tym samym epizodzie deformacji tektonicznego.
