Historia osadnictwa w rejonie Rokitnicy, położonej na północnej krawędzi Pogórza Kaczawskiego w pobliżu Złotoryi, sięga prawdopodobnie neolitu. W czasach wczesnego średniowiecza mogły już istnieć zachowane do dziś grodziska na zboczu doliny Kaczawy. W początkach XIII w. ważną rolę odgrywał miejscowy zamek, w którym często przebywał książę Henryk Brodaty z księżną Jadwigą. Pełnił on rolę strażniczą w stosunku do pól złotonośnych w dolinie Kaczawy i wiodącego wzdłuż rzeki traktu handlowego.
Rozwój pobliskiej Złotoryi i jednocześnie upadek górnictwa złota po walkach z Tatarami w połowie XIII w. sprawiły, że wieś i zamek podupadły. W czasie wojen husyckich w 1. połowie XV w. zamek został zdobyty przez husytów. Od 1451 r. pozostaje w ruinie. Zachowały się fragmenty ścian budynku mieszkalnego i kaplicy, resztki murów zewnętrznych, pozostałości fosy i wału ziemnego. U podnóża wzniesienia zamkowego stoi kościół św. Michała Archanioła. Został zbudowany jako romański w XIII w., odbudowany po zniszczeniach w XV w. w stylu gotyckim i przebudowany w XVIII w. Do głównej bryły jest dostawiona wieża z 1451 r., nakryta barokowym hełmem. W zewnętrzne ściany kościoła wmurowano kilka barokowych epitafiów. Wokół kościoła znajdował się cmentarz, do nowego cmentarza prowadzi kamienny most z 1885 r.
Opis: Piotr Migoń
